Met Steven Van Belleghem en Elise Vanaudenhove kon je op onze podcast reeds twee kleppers horen over hun ervaringen met het ondernemerschap. Ook wij doen graag een duit in het zakje en delen de ins and outs van ons eigen ondernemersverhaal met jullie! Ondernemen is niet altijd rozengeur en maneschijn; daarin ben je zeker niet alleen. Een uitgelezen moment voor ons om jullie wat meer te vertellen over onze eigen stappen, valkuilen, groeipijnen en succesmomenten.
Vandaag: het ondernemersverhaal van Nadia
“Mijn ondernemersdroom startte in mijn schoolcarrière. Ik merkte al heel snel dat diepe concentratie of vanbuiten leren niet echt aan mij besteed waren, waardoor het voor mij op school soms heel moeilijk was om te focussen op (leer)stof of op het schrijfproces. Gelukkig ontdekte ik zelf al snel dat mijn sterkte eerder lag bij creativiteit. Als ik een boekbespreking moest maken, dan wist ik op voorhand dat de inhoud van mijn geschreven tekst niet helemaal goed zou zitten. Ik zorgde dan voor een creatieve aankleding, een mooie kaft of een leuke insteek waardoor ik toch punten kon sprokkelen.
Het constante zoeken naar voldoende focus ging gepaard met heel veel faalangst, maar ik had op zich geen probleem met de leerstof. Dat zorgde ervoor dat ik mijn middelbare opleiding kon afronden, al was het met één herexamen … Bij mijn afstudeerevent kreeg ik als enige leerling van mijn jaar géén diploma – omwille van dat herexamen – en die gebeurtenis heeft mijn faalangst enorm getriggerd.
Na de middelbare school ging ik op zoek naar een verdere opleiding die niet al te theoretisch was. Ik kwam uit bij interieurvormgeving, want anders dan bij interieurarchitectuur bestond deze opleiding uit 80% praktijkervaring en slechts 20% theorieopleiding. Een creatieve richting, op papier perfect voor mij. Maar al snel werd duidelijk dat de vrijheid en de verwachtingen mijn perfectionisme aanwakkerden, waardoor de faalangst nog harder opkwam en ik uiteindelijk tegen heel wat muren ben gebotst. Ik daagde niet op voor jury’s en leverde mijn werk niet in als ik zelf niet vond dat het perfect was. Na een belangrijk gesprek met een geëngageerde docent heb ik een klik gemaakt om te durven falen en mijn kijk op de wereld te veranderen.
Na al die ervaringen in mijn opleiding besliste ik dat werken in loondienst mij waarschijnlijk geen voldoening zou geven, maar als eerste ondernemer in een grote familie was zelfstandigheid een ver-van-mijn-bedshow. Ik sloot met mezelf een pact om loondienst te proberen en ging werken bij Meyvaert in Gent waar museumkasten ontwikkeld worden, maar waar ik helemaal niet paste in het plaatje, noch in de bedrijfscultuur. Exact 365 dagen later nam ik ontslag: mijn pact had ik behaald, ik was klaar voor het ondernemersleven.
In mijn eerste zelfstandige job ging ik als grafisch designer aan de slag, waarbij ik heel wat nieuwe skills heb ontwikkeld. Snel nadien startte ik met een partner een interieurvormgevingsbedrijf op waarmee we interieurconcepten uittekenden voor particuliere klanten. Zoals je in een vorige nieuwsbrief en blog kon lezen, hebben we die samenwerking uiteindelijk in onderling overleg stopgezet. Van het een kwam het ander en zo ging ik vervolgens zelf een aantal interieurprojecten opvolgen, maar ook dat bleek geen ideale match voor mij: de volledige uitwerking van een interieurproject neemt gemiddeld zo’n jaar tot twee jaar in beslag, en als creatieve ziel is dat nu eenmaal veel te lang. Bovendien is het échte creatieve stuk van zo’n project heel beperkt, en nemen de praktische uitvoering en planning het overgrote deel van de tijd in beslag. Ik besloot om het over een andere boeg te gooien en me meer te richten op branding van bedrijven: ik ontwierp de grafische vormgeving voor bedrijven en tekende ook uit hoe die branding kon terugkomen in hun interieur, zonder dat ik de volledige uitwerking daarvan hoefde op te volgen.
Steeds meer ontdekte ik in mijn professionele projecten opnieuw de liefde voor fotografie die al tijdens mijn studies was ontstaan. Ik besloot om een workshop te volgen over de knepen van het fotografievak en een reis naar Marokko te documenteren. En het hek ging van de dam, want voor ik het wist kreeg ik klanten – via mijn Instagramkanaal – en was ik voltijds aan het fotograferen en bewerken. Ik voelde me helemaal thuis bij die insteek: het korte proces van fotograferen en uitwerken was ideaal voor mijn focus en energie. Ik rondde mijn grafische werk af en sprong volledig in de fotografiesector.
Na een drietal jaar kwam het besef dat mijn zaak meer en meer veranderde in een fabriekje, waardoor ik soms de spontaniteit in het fotografen verloor: ik fotografeer nog steeds bijzonder graag, maar uiteraard stak het routinewerk soms wel eens tegen. Ik besloot om naar Antwerpen te trekken en sloot me aan bij de coworking Girlsmode, waar ik Yana leerde kennen. We startten met een concept voor vrouwen dat uiteindelijk uitmondde in een podcastbedrijf. En de rest is geschiedenis …
Als ik terugkijk op mijn ervaringen, dan moet ik aangeven dat ik altijd heb geweten dat ik nooit één specialiteit heb gehad. Ik heb heel wat talenten, maar blink nergens écht in uit. Bovendien kreeg ik – zeker in de middelbare school – altijd het gevoel dat mijn talenten niet belangrijk (genoeg) waren. Daardoor leek het alsof ik niet paste in het systeem, want hoewel ik zelf goed aanvoelde waar ik goed in was, leken anderen die zaken juist helemaal niet zo belangrijk te vinden. Gooi daar nog een sausje van faalangst en perfectionisme bovenop, en ik kwam uit bij heel wat verschillende jobs op korte tijd.
Mijn ondernemerschap vandaag is dan ook een belangrijke mijlpaal in mijn leven. Mijn ervaringen hebben me de tijd gegeven om mezelf goed te leren kennen en mijn talenten verder te ontwikkelen, maar vooral ook om te weten te komen hoe ik wil werken en hoe ik alles kan combineren. Want het is juist die combinatie van sterktes die bijzonder handig is bij 50 Koffies: de combinatie van grafisch werk, creatief nadenken, fotografie, denken in beelden, mensen inspireren en connecteren … Ik heb nog nooit een job zo graag gedaan, en al zeker niet na drie jaar. Bij 50 Koffies zit ik op mijn plaats: hier komen mijn talenten tot hun recht, en worden ze écht geapprecieerd."
Ook benieuwd naar het verhaal achter 50 Koffies? Hou dan zeker onze komende nieuwsbrieven en blogs in de gaten!
Comments